Once you give up integrity, the rest is a piece of cake.
J.R. Ewing, Vice President of Ewing Oil
Wil je je morele wijsheid opkrikken? Dan kun je beter Netflix kijken dan essays lezen van oude filosofen, dat vindt bio-ethicus Ellen ter Gast. Series kijken met je kinderen zou ze veel sociale wijsheid bij kunnen brengen. 'En je leert er zelf ook nog eens van!'
Editie.nl

DE DAPPERE KIJKER

Wat zou jij doen als je in hun schoenen stond?
DE DAPPERE KIJKER is voor iedereen die zichzelf weleens vragen stelt als: hoe weet ik eigenlijk wat het goede is om te doen; hoe maak ik de juiste keuze in een lastige situatie; waar komt onze moraal vandaan; of, waarop baseer ik mijn morele oordelen?
Aan de hand van verhalen over helden en schurken uit populaire series, films en de Bijbel laat ik zien WAAROM NETFLIX ONS MEER TE BIEDEN HEEFT DAN KANT. Verhalen zijn, in tegenstelling tot filosofische teksten, een noodzakelijk ingrediënt voor het ontwikkelen van een moraal. Fictieve personages zijn collectief eigendom. Iedereen kent ze, of kan ze leren kennen. Dat maakt goede gesprekken over hun daden mogelijk. Waarom zijn sommige handelingen gewoon dom en andere ronduit immoreel?

De eerste echte held is Eva. Zij verkoos kennis van goed en kwaad boven de gelukzalige positie van onwetendheid en snoepte van de appel. Daar had ze wel lef voor nodig, want de prijs was hoog: baren in pijn. Het snoepen van de verboden vrucht is geen zonde, maar juist the right thing to do. Na die daad van Eva is de mens mens (met geweten) geworden. Een vergelijkbaar ‘ontwaken’ of ‘mens worden’ zien we ook in andere scheppingsverhalen zoals Pinokkio en The Matrix. Waarom wordt Eva als zondares afgespiegeld en is Neo, de hoofdpersoon uit de The Matrix een held?

Een boek over helden kan natuurlijk niet zonder schurken. Iconische schurken als J.R Ewing, Gordon Gekko, en Frank Underwood worden ten tonele gevoerd. Wat maakt hen zo slecht? En waarom bewonderen we deze mannen?

Een bijzondere rol in het betoog is weggelegd voor Clint Eastwood. Hij komt in twee hoofdstukken voor. Eerst als Frankie Dunn, de hoofdpersoon van Million Dollar Baby. In dit verhaal is Eastwood een tragische held. Een held omdat hij ervoor kiest zijn eigen morele geweten te volgen en niet blind te vertrouwen op de priester (of het woord van God). Dat is moedig. In een ander hoofdstuk lezen we waarom twee andere Eastwood karakters, de revolverheld Inspector Callahan (Dirty Harry) en de Koreaveteraan Walt Kowalski (Gran Torino), als morele rolmodellen hun houdbaarheidsdatum hebben overschreden.

In het laatste hoofdstuk spelen de hedendaagse Netflix-helden de hoofdrol. Dit zijn complexe karakters die het, net als wijzelf, soms niet weten. Deze hedendaagse helden durven daar eerlijk voor uit te komen. Het zijn mensen die openlijk twijfelen, fouten maken en daarvan leren. Mensen met wie we ons kunnen identificeren, simpelweg omdat ze niet perfect zijn. Kortom, karakters die je die ene brandende vraag doen stellen:

Wat zou jij doen als je in hun schoenen zou staan?

 

Anderen over de Dappere Kijker

Interview Broadcast Magazine: Waarom het goed is dat er filosofen rondlopen en meedenken in Hilversum

De mediabranche speelt een belangrijke rol in onze samenleving. Zowel als het gaat om entertainment, als om nieuwsvoorziening. Het onderscheid daartussen, wat feit is en wat fictie is, is steeds lastiger te maken voor kijkers. Welke verantwoordelijkheden brengt dat met zich mee voor hedendaagse mediaproducenten?

Interview De interne keuken: Over De Dappere Kijker, waarom Netflix ons meer te bieden heeft dan Kant

Er is iets aan de hand met onze helden. Vroeger was het helder: de held was de Goeie, en hij verloeg de Slechten, die altijd met meer waren. Hedendaagse helden zijn complexer. Het hoofdfiguur in de gemiddelde Netflixserie is een twijfelaar die het ook niet goed weet. Wat goed en kwaad is, is voor de nieuwe helden verre van duidelijk. En voor ons, kijkers, evenmin.

Herfst en wind en regen, daar helpen streamingdiensten tegen

Ik heb me wel eens ziek gemeld op mijn werk omdat ik zo'n goed boek aan het lezen was.

Netflix (her)schrijft geschiedenis en dat heeft gevolgen

We zijn eigenlijk helemaal niet zo goed in staat om onderscheid te maken tussen feit en fictie. Dat schept verantwoordelijkheden voor de makers van films en series.

In gesprek met Dolf Jansen bij Spijkers met koppen over de ‘bad guys’ en de Dappere Kijker

Spijkers met Koppen: Ellen ter Gast in gesprek met Dolf Jansen over de Dappere Kijker en de vraag wat we kunnen leren van Netflix over de ontwikkeling van onze moraal.

De Dappere Kijker in de media

Ik moet zeggen: prikkelend is ”De dappere kijker” zeker. Het is een helder geschreven boek, dat tot nadenken stemt.
Beste mevrouw ter Gast, Ik vond laatst uw boek in de boekhandel. Deze trok mij meteen aan omdat ik gek ben op series en films, maar ook graag filosofeer, en ethiek erg interessant vind. Ik moet zeggen: het was een impulsaankoop, ik kende het niet maar was meteen verkocht. Vanochtend heb ik het boek uitgelezen, vooral het hoofdstuk over de revolverhelden, en de passages over Eva’s morele moed en het voorbeeld van The Bridge vond ik erg mooi om te lezen. Voor mij zijn films en series iets voor de lol, maar juist bij series als Dexter vond ik het interessant om na te denken over de morele waarden hierachter. Ik heb genoten van uw boek, en zal het zeker aanraden aan mijn docent Ethiek!
Lezer van De Dappere Kijker via de mail
Ellen ter Gast’s nadruk op praktische ethiek, het vormen van morele overtuigingen aan de hand van concrete situaties die ze vindt in verhalen, is verfrissend. Ook haar nadruk op het onderscheid tussen morele overtuigingen en moreel handelen, is meer dan terecht. Want vanaf de zijlijn is het meestal niet zo moeilijk om anderen te veroordelen. Maar hoe zou je zelf handelen in een echt problematische situatie en zou je de gevolgen van dat handelen kunnen dragen?
Sofie Messeman, Trouw
Gewoonlijk lees ik fictie, vooral thrillers. Maar dit non-fictie boek leest als een thriller. Ter Gast gaat in op de verhalen in tv- en Netflix series, de karakters van de hoofdpersonen, de dilemma's waarvoor ze komen te staan, en de keuzes die ze maken. Ter Gast legt uit waarom 'bad guys' zo'n aantrekkingskracht hebben en laat zien dat ze in recente series steeds complxer en minder één-dimensionaal worden. Aan haar heldinnen zit vaak een steekje los. Dat maakt ze juist zo boeiend. Ter Gast laat zien dat de grens tussen goed en kwaad flinterdun is. Ze daagt de lezers uit zich te verplaatsen in die hoofdpersonen en zich af te vragen wat ze zelf zouden doen als ze in hun schoenen zouden staan. Sinds het lezen van 'De andere kijker', kijk ik anders naar de plots en de hoofdpersonen in mijn favoriete series. Een aanrader voor iedere Netflix-kijker!
Een lezer via bol.com