Lezing: De maakbare evolutie, de supermens als genetisch ontwerp-vraagstuk

In deze lezing leg ik uit waarom een sciencefiction film als GATTACA ons een verouderd 20ste -eeuws en misplaatst dystopische opvatting van biotechnologie biedt. We zijn dankzij CRISPR straks niet meer de gevangenen van het DNA in onze cellen. Het idee van de genetische loterij, waarin je levenslot wordt bepaald door kwaliteit van je genen, kan in de prullenbak. Want foutjes doen er niet meer toe, die repareren we gewoon.

De grote vraag is waarom we ons zieke en vervallen lichaam zouden terugbrengen naar het origineel? Waarom niet wat creatiever zijn? Waarom niet wat meer ruimte voor onze verbeelding? Een provocatief edoch vrolijk optimistisch verhaal over mensverbetering waarin veel ruimte is voor vormgeving en creativiteit.