Men act and women appear. Men look at women. Women watch themselves being looked at. This determines not only most relations between men and women but also the relation of women to themselves. The surveyor of woman in herself is male: the surveyed female. Thus she turns herself into an object — and most particularly an object of vision: a sight.”
John Berger, 1972 Ways of seeing
De vrouw als designvraagstuk
Wijze woorden van John Berger. Na zoveel jaren nog immer actueel. Iedere vrouw zal dit herkennen denk ik. De vrouw is, gewild of ongewild, een designvraagstuk. Hoe doen vrouwen dat, zichzelf vormgeven? Meer specifiek, hoe doen hedendaagse werkende vrouwen met ambitie, vrouwen die carrière willen maken dat? Hoe zien ze er uit? Hoe gedragen ze zich? Door wie laten ze zich inspireren? Over deze vragen gaat deze lezing.
Over de lezing
In deze interactieve sessie bespreek ik samen met mijn publiek hoe hedendaagse werkende vrouwen zichzelf presenteren, en hoe we, vrouwen én mannen, naar hen kijken.
Aan de hand van iconische vrouwelijke personages uit film en serie, van Phryne Fisher tot Birgitte Nyborg, van Peggy Olson tot Jessica Pearson, ontrafel ik de spanningen tussen zorgzaamheid en ambitie, onafhankelijkheid en sympathie, kracht en kwetsbaarheid.
Thema’s die aan bod komen:
- Hoe beïnvloeden culturele beelden onze blik op vrouwen met ambitie?
- Waarom leggen vrouwen de lat zo hoog voor zichzelf?
- Hoe herkennen en doorbreken we onbewuste vooroordelen op de werkvloer?
- Wat kunnen mannen leren van deze verhalen en van hun eigen blik?
Voor wie?
Deze lezing is bedoeld voor bedrijven en organisaties die willen werken aan gelijkwaardigheid, diversiteit en bewustwording.
Een inspirerende sessie voor managementteams, HR-afdelingen, en iedereen die nadenkt over leiderschap, representatie en inclusie.
Vorm
- Duur: 60–90 minuten
- Interactieve lezing met filmfragmenten
- Geschikt als keynote, teamdagonderdeel of lunchlezing
Waarom ik fictieve vrouwen als rolmodel gebruik
Net als in mijn andere lezingen en trainingen maak ik bij het zoeken naar antwoorden op deze vragen gebruik van fictieve karakters, vrouwen die we kennen van film en televisie. Het mooie van deze fictieve vrouwen is dat ze ons een unieke blik op hun leven gunnen. Ons oog volgt de camera en die brengt ons op plaatsen waar we vrouwen normaal gesproken, in het echte leven, niet te zien krijgen. We zien die vrouwen close up, niet alleen in de keuken, op straat of op kantoor. We mogen met ze mee naar het nachtcafé, de slaapkamer, de badkamer en de wc. We zien ze schrijven in dagboeken. We zien ze liegen. We zien ze eenzaam huilen en onredelijk zijn. We zien ze vallen. We zien ze opstaan. Kortom we krijgen alles te zien. Zodoende is het mogelijk om een beeld te vormen van hun motieven. We kunnen onszelf met ze identificeren. Daarom zijn vrouwen van het witte doek, naast een bron van vermaak, invloedrijke rolmodellen.
NETFLIX biedt een rijke bron aan sterke vrouwelijke karakters. Vrouwen die worstelen met het combineren van de verschillende rollen die haar worden toegedicht. Moeder, dochter, minnares, echtgenote, vriendin, carrièrevrouw, baas en manager. Deze ‘supervrouwen’ hebben het zwaar. Ze moeten namelijk over een indrukwekkende reeks (vaak zeer tegenstrijdige) eigenschappen beschikken: zorgzaam, trouw, onafhankelijk, kuis, aantrekkelijk, empathisch, streng, resultaatgericht en stressbestendig. NETFLIX maakt hun worsteling invoelbaar en bespreekbaar.
